Filters
45 resultaten gevonden
Gezin in Gesprek
Lectorale rede van dr. M. (Martine) Noordegraaf op 24 september 2010. Centraal staat de vraagl: hoe kun je een gesprek hebben in een relatie die professioneel en niet op voorhand vertrouwd is? Hoe leer je als professional om dergelijke gesprekken te voeren? Nog belangrijker: hoe breng je als professional je cliënten op constructieve wijze met elkaar in gesprek? Kan dat wel? En daarbij; soms is de motivatie voor het gesprek, of het verlangen om de ander nog te ontmoeten, zelf aangetast. Hoe motiveer je mensen om zich in elkaar te verdiepen, om door het gesprek elkaars wereld opnieuw te verkennen en zo problemen te overwinnen? Communicatie met behulp van woorden is niet minder dan een mysterie dat aan ‘mens-zijn’ verbonden is. Deze fascinatie voor het gesprek is de drijfveer achter de belangrijkste onderzoeksvraag van het lectoraat Jeugd en Gezin verbonden aan de Academie voor Sociale Studies van de Christelijke Hogeschool Ede.
Duurzame zorg | 09-06-2011De relationeel-ethische bril maakt het verschil : Een herwaardering van de contextuele therapie
In het nieuwe Handboek Systeemtherapie (Savenije, van Lawick & Reijmers (red.), 2008) komen de naam van Ivan Boszormenyi–Nagy en begrippen als ‘intergenerationeel’ en ‘loyaliteit’ op diverse plaatsen voor, maar is de contextuele therapie als afzonderlijke stroming weggevallen. Er is in het Handboek (hoofdstuk 17 en 21) voornamelijk geput uit het eerste contextuele werk van Nagy, ‘Invisible Loyalties’ (Boszormenyi-Nagy & Spark, 1973). De nadruk ligt op de beschrijving van het fenomeen en de betekenis van de loyaliteit tussen ouders en kinderen. Zijn recentere boek ‘Between Give and Take’ (1986) wordt alleen aangehaald in hoofdstuk 15 over het gezinsontwikkelingsperspectief (Govaerts & Splingaer, 2008). De theorie van Nagy wordt daarin (te) beperkt weergegeven. Nergens in het Handboek Systeemtherapie is een verhandeling te vinden over de relationele ethiek, die gezien kan worden als de kern van de contextuele therapie. Dat beschouw ik als een verlies voor de systeemtherapie. Waardevolle therapeutische interventies ontwikkeld vanuit de contextuele therapie raken in de vergetelheid. De nadruk op herstel van betrouwbaarheid in relaties – waar de contextuele therapie zich op richt - verdient mijns inziens een expliciete plaats in het Handboek. De loyaliteitstheorie van Nagy is niet los verkrijgbaar, maar kan slechts verstaan worden vanuit het geheel van het gedachtegoed. Loyaliteit is in contextueel opzicht uiteindelijk meer een relationeel-ethisch dan een psychologisch en interactioneel fenomeen.
Duurzame zorg | 09-06-2011Assessing and displaying suitability for adoptive parenthood: a conversation analysis of relationship questions and answers
In this study we examine how suitability for adoptive parenthood is assessed and displayed in interactions between social workers and prospective adoptive parents. In particular, we have analyzed relationship questions that are put to couples with and without an observation from the social worker. The answers are featured as very precise, stressing the positive aspects of the relationship but avoiding sainthood, and accompanied with examples that illustrate the stability of the relationship. We concluded that it is not only ‘‘what’’ couples answer but also ‘‘how’’ they answer that is taken into account in the assessment. That is why ‘‘being able to finish o¤ each other’s sentences when giving an answer’’ and ‘‘having the ability to reflect on the relationship’’ is considered to be a protective factor for adoptive parenthood.
Duurzame zorg |Assessing candidates for adoptive parenthood
Prospective adoptive parents who take part in a Dutch adoption assessment procedure are asked to write down their life stories. In this article we examine how information from the life stories is deleted, selected and transformed into a topic to talk about in an assessment interview and/or to write about in a recommendation record. We have shown in a detailed analysis how prospective adoptive parents demonstrate themselves to be “normal people” with “normal childhoods” and how life events are selected from the life stories as a means to assess the coping qualities of the prospective adoptive parents. We could conclude that social workers in the recommendation record: 1) turn statements made by the parents into facts; 2) leave statements in the parents' own words, and that they 3) assess suspicions of possible risk factors in the interview but omit them from the record. By using conversation analysis as a method we could gain an insight into the dynamics of assessment, making visible exactly how social workers collect information about people's background to arrive at a decision about whether the candidates are suitable adoptive parents.
Duurzame zorg | 01-01-2009Teveel van het goede, de dubbele moraal van een over-gepedagogiseerde samenleving
Wie zich zorgen maakt over de moraal van de jeugd moet niet in de eerste plaats kijken naar onderwijs en opvoeding, maar naar de wereld van de volwassenen, naar de dragende moraal van de samenleving. Daarbinnen worden onze kinderen groot. Onderwijs en opvoeding zijn slechts instrumenten in het doorgeven van die moraal. De samenleving moet de jeugd een oprechte moraal voorleven. Dat wil in onze tijd zeggen dat ze vraagtekens moet durven zetten bij haar eigen moraliteit. Daarmee is het een zaak van maatschappelijk en politiek belang. Volwassenen kunnen daarbij onmogelijk blijven staan bij het opnieuw accentueren van het belang van waarden en normen op zich. Ze zullen kleur moeten bekennen en duidelijk moeten maken om welke normen en waarden het dan wel gaat. Ze moeten hun eigen politieke en maatschappelijke handelen tegen het licht durven houden en zich de vraag stellen of daaraan inderdaad de waarden ten grondslag liggen die we ook aan onze kinderen mee zouden willen geven. De zogenaamde ‘pedagogische opdracht’ die zo graag wordt doorgeschoven naar het domein van onderwijs en opvoeding is daarmee een opdracht voor de samenleving in haar volle breedte.
Duurzame zorg | 12-03-2001